Waarom is het Trump-Blair Gaza-plan illegaal?
Internationaal Beheer in Gaza: Een Evaluatie van Recht en Mensenrechten
Meer dan twee jaar geleden, voorafgaand aan de Irakoorlog van 2003, hebben we als een internationale groep van advocaten gevestigd in het Verenigd Koninkrijk een brief geschreven aan de toenmalige premier Tony Blair. In onze brief verklaarden we dat de oorlog in strijd was met het internationaal recht. Tegenwoordig is er opnieuw een soortgelijke waarschuwing nodig voor een ander internationaal avontuur: er is behoefte aan een internationaal bestuur over Gaza.
Dit bestuur in Gaza is gericht op het beëindigen van de Israëlische bezetting die al meer dan 50 jaar aanhoudt. Deze bezetting is doordrenkt van praktijken die ernstige schendingen van de fundamentele regels van het internationaal recht met zich meebrengen: racisme, apartheid, marteling, schendingen van het oorlogsrecht, misdaden tegen de menselijkheid en genocide.
Het Concept van “Bestuur” in het Internationaal Recht
In het hart van het internationaal recht ligt de verplichting tot “bestuur”. Deze bevoegdheid moet als “bestuurder” (Israël) op een niet-eigenbelangige manier ten gunste van de “begunstigde” (de Palestijnen in Gaza) worden gebruikt. Het doel hier is bescherming te bieden, niet uitbuiting.
- Punten om in overweging te nemen:
- De schendingen van mensenrechten tijdens de bezetting.
- De noodzaak om de mensen in Gaza te beschermen.
- De historische achtergrond van het begrip bestuur.
De connectie van Tony Blair met het bestuur in Gaza valt samen met de westerse traditie van humanitaire interventie. Deze traditie heeft geprobeerd een zorgverplichting toe te voegen om kolonialisme te “humaniseren”. Echter, dit soort bestuur is vaak een bedrog dat met kwade opzet wordt gebruikt.
Historische Context en Hedendaagse Dynamiek
Het begrip “bestuur over mensen” werd in de 19e eeuw door Europeanen tijdens de Berlijnse Conferentie aangenomen. Na de Eerste Wereldoorlog werd het ook door de Volkenbond en na de Tweede Wereldoorlog door de Verenigde Naties voortgezet.
Dit begrip van bestuur omvat een onderscheid tussen mensen die worden gedefinieerd als “te kindachtig om voor zichzelf te kunnen zorgen” en “volwassen” mensen. Dit onderscheid wordt in de huidige tijd nog steeds voortgezet als een karakterisering van de Palestijnen.
Conclusie: De Rechtsstaat en het Recht op Zelfbestuur
In de postkoloniale periode heeft het internationaal recht het recht op zelfbestuur erkend. Alle volkeren zijn gelijk en hebben recht op vrijheid. Volgens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties kan “politieke, economische, sociale of onderwijstekorten geen excuus zijn om onafhankelijkheid uit te stellen.”
De voorstellen voor bestuur in Gaza zijn in strijd met het principe van zelfbestuur in het internationaal recht. Het vervangen van een uitbuitende bestuurder door een nieuwe bestuursvorm is geen zelfbestuur; het is een onwettige situatie.
Oproep aan de Lezers
Wat denkt u over deze kwesties? Deel uw mening of bezoek onze website om gerelateerde artikelen te lezen. U kunt meer informatie vinden via de onderstaande links: VN en Oorlogsrecht, Internationaal Recht voor Palestijnse Rechten.
