Het is Ontdekt: Campagne om Moslim Parlementariërs als Anti-Brits te Af te Schilderen
Sektarisme: Een Nieuwe Aanval op de Moslimpolitiek in Groot-Brittannië
Soms worden bepaalde woorden en uitdrukkingen in de politiek plotseling populair. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is de term “massavernietigingswapens”, die begin 2003 wijdverbreid werd. Deze zogenaamde wetenschappelijke uitdrukking werd indrukwekkend gepresenteerd en door de media overgenomen. Het had legitimiteit gegeven aan de valse beweringen van George W. Bush en Tony Blair over de inval in Irak. Na de inval leerde de wereld dat er geen massavernietigingswapens aanwezig waren. Blair en Bush hadden deze term gebruikt om een illegale oorlog een valse legitimiteit te geven.
Een belangrijke les die deze situatie ons leert, is dat we voorzichtig moeten zijn wanneer een nieuw woord of uitdrukking in nationale discussies opduikt. In dit artikel zullen we een term onderzoeken die onlangs is verschenen in de politieke woordenschat van Groot-Brittannië: “sektarisme.” Dit nieuwe gebruik is een stigmatiseringstool geworden tegen Britse Moslimpolitici.
Nieuwe Discussies over de Islam
Vroeger werd deze term in het Verenigd Koninkrijk toegepast op de rivaliserende partijen in het conflict in Noord-Ierland. Echter, in de afgelopen 18 maanden is het gebruik ervan door vooraanstaande journalisten en politici beland in het middelpunt van een nieuwe en vijandige discussie over de islam in Groot-Brittannië. Deze term is een wapen geworden om Moslimpolitieke tegenstanders als separatistisch, onwettig en gevaarlijk te categoriseren.
De Toename van het Sektarisme Etiket
Tory-politici hebben snel de term gebruikt om de deelname van Moslims aan de democratische politiek als een bedreiging te portretteren. Bijvoorbeeld, Robert Jenrick, een van de eerste tegenstanders in de Tory-leiderschapsverkiezingen, sprak over “sektarische bendes” en merkte op dat deze groepen “ongemak, geweld en bedreiging” veroorzaken.
Kemi Badenoch verwijst naar parlementariërs die “sektarisch islamitische politiek” steunen en valt hiermee direct Moslim onafhankelijke parlementariërs aan. Deze aanvallen zijn met toenemende heftigheid voortgezet door enkele prominente figuren binnen de Tory-partij.
De Discussie over Sektarisme in de Media
Betrokken journalisten hebben deze taal ook overgenomen. In het tijdschrift The Spectator schreef Douglas Murray een artikel waarin de effecten van sektarisme werden besproken. Murray beweerde dat Moslimparlementariërs alleen waren gekozen vanwege hun “sektarische Moslimstem”. Echter, deze claims negeren het feit dat Moslimparlementariërs een legitieme plaats hebben in het politieke leven van Groot-Brittannië.
Afstemming met de Algemene Publieke Opinie
Het gebruik van de term sektarisme impliceert het bestaan van een blok van Moslimstemmen dat handelt vanuit separatistische zorgen. Echter, bij de verkiezingen van 2024 werd een ineenstorting van de stemmen van het Moslimblok waargenomen. Moslimstemmers gaven hun stem aan verschillende partijen en kandidaten.
Bijvoorbeeld, een peiling voorafgaand aan de verkiezingen toonde aan dat 29% van de stemmers van Bengaalse en Pakistaanse afkomst overwoog om de kandidaten van de Groene Partij te steunen. Dit toont aan dat Moslims geïntegreerd zijn in de politiek van Groot-Brittannië en niet beperkt zijn tot een bepaalde agenda.
Conclusie: Het Onjuiste Gebruik van Sektarisme
Het stigmatiseren van Moslimparlementariërs als “sektarisch” is een onjuist gebruik dat de diversiteit van de samenleving in Groot-Brittannië en de democratische deelname bedreigt. Dergelijke taal is vooral een onderdeel van een discours dat vooroordelen en discriminatie voedt, wat in strijd is met de fundamentele waarden van Groot-Brittannië.
Deel uw gedachten over dit onderwerp met ons of bekijk andere gerelateerde artikelen.
