Laatste Geheime Overheidsdossier: Engeland’s Midden-Oostenbeleid

De Britse Regering Weigerde het Publiceren van het Palestijnse Dossier van 1941

De Britse regering weigerde een Palestijns dossier uit 1941 te publiceren. De regering stelt dat het dossier de “veiligheid van Groot-Brittannië” zou kunnen schaden. Maar wat is de reden dat een document van 78 jaar oud als zo gevoelig wordt gezien? In 2019 werd gedacht dat het openen van dit dossier beschamende gevolgen zou kunnen hebben voor de betrekkingen van de Britse regering met Israël en Irak, en dat het een lange maar verborgen thematiek in de Britse buitenlandse politiek zou kunnen onthullen, die pogingen tot het creëren van valse excuses voor militaire interventie omvat.

Het Palestijnse Dossier van 1941 en de Inhoud

Het document van het Koloniale Kantoor, dat zich in de Nationale Archieven in Londen bevindt, werd onthuld door journalist Tom Suarez en bevat activiteiten met betrekking tot de Grootmoefti van Jeruzalem [Haj Amin al-Husseini] in 1940-41. Na de moord op de Britse regionaal commissaris Lewis Andrews in Galilea in september 1937, ontsloeg de Britse regering al-Husseini als voorzitter van de Hoge Islamitische Raad en besloot leden van het Arabische Hoofdcomité te arresteren.

Al-Husseini zocht toevlucht in de Heilige Plaats (al-Haram al-Sharif) in Nablus, vluchtte vervolgens naar Jaffa en Libanon, en bereikte uiteindelijk Irak. Hier speelde hij een actieve rol in de nationale anti-Britse beweging in Irak.

Militaire Interventieplannen van Engeland

In april 1941 voerden nationalistische legerofficieren, bekend als de “Gouden Vierhoek”, een staatsgreep in Irak uit en verdreven het pro-Britse regime. Dit leidde tot een militaire interventie van Groot-Brittannië. Suarez ontdekte echter dat Groot-Brittannië al in november 1940 plannen maakte voor een “militaire bezetting” in Irak. Dit toont aan dat Groot-Brittannië op zoek was naar een reden om een einde te maken aan de “intriges van de moefti met de Italianen”.

Geweldsincidenten in Irak

Met de nadering van Groot-Brittannië tot Bagdad vond er een gewelddadige anti-Joodse pogrom plaats in de stad, waarbij meer dan 180 Iraakse Joden omkwamen. Farhud wordt beschouwd als de Kristallnacht voor de Iraakse Joden. Al jarenlang zijn er beschuldigingen dat deze opstanden door Groot-Brittannië ofwel zijn goedgekeurd of georganiseerd.

Historicus Tony Rocca zegt: “De schande van Groot-Brittannië was de terugtrekking van het leger.” Dit creëerde een excuus voor Groot-Brittannië om terug te keren naar Bagdad en de voortzetting van de militaire bezetting in Irak te legitimeren.

De Geheimhouding van Geheime Dossiers en Historisch Belang

De Britse regering heeft door de jaren heen beleid gevoerd van censuur, “verliezen” of vernietigen van sommige historische dossiers. Een officiële beoordeling uit 2012 onthulde dat “duizenden documenten die de meest beschamende daden en misdaden van het Britse rijk in de laatste jaren detailleerden, systematisch zijn vernietigd om te voorkomen dat deze in handen van post-onafhankelijke regeringen kwamen.”

Ongeacht de inhoud van het dossier uit 1941, zal het niet verbazingwekkend zijn dat de Britse regering dit dossier geheim houdt om schade aan de relaties met belangrijke bondgenoten te vermijden, en dit kan worden gezien als een voortzetting van eerdere praktijken.

Conclusie: Historische Waarheden en Geheime Informatie

Deze situatie vormt een belangrijk voorbeeld voor het begrijpen van de achtergrond van de militaire interventies van Groot-Brittannië in het Midden-Oosten. We nodigen lezers uit om hun gedachten over dit onderwerp te delen en soortgelijke artikelen te lezen.

Voor meer informatie kunt u bronnen zoals The Guardian en Middle East Eye bezoeken.