Waarom heb ik mijn rapport over de herkening van Hamas in Engeland geschreven?
Alle Geweld is Politiek, Alle Genezing is ook Politiek: Gedachten over Palestina en Geestelijke Gezondheid
Alle geweld is politiek, alle genezing heeft ook te maken met politiek. Er is een diepe relatie tussen deze twee. Het begrijpen van geweld is een onmisbaar deel van geestelijke gezondheid. In dit artikel zal ik uitleggen waarom ik mijn juridische aanvraag ter opheffing van het verbod op Hamas steun geef en waarom ik het verbod op de Palestina-actie met geweld verwerp.
Toen ik jong was, werd ik op straat in Berlijn aangevallen door een man. “Je bent vuil,” schreeuwde hij. “Verlaat Duitsland.” Dit was een gewelddadige en racistische daad en had zeker een politieke dimensie. Ik wil met deze anekdote beginnen omdat we altijd tijden van geweld hebben meegemaakt. De voortdurende genocide in Gaza is een schrijnende herinnering daaraan. Maar racistische aanvallen tonen aan dat niet al het politieke geweld gelijk is.
Geweld en Politieke Context
Academici hebben geprobeerd een onderscheid te maken tussen alledaagse racistische aanvallen en “terrorisme”. Echter, dit onderscheid tussen intenties, doelen of organisatorische banden wankelt onder zorgvuldige scrutinie. De racistische basis van tegenterrorisme wordt duidelijk tentoongesteld. Sommige academici wijzen erop dat het verschil tussen terrorisme en racistische haatmisdrijven uiteindelijk een kwestie van richting is. Geweld dat door de meerderheid tegen de minderheid wordt uitgeoefend, is een haatmisdrijf; geweld dat door de minderheid tegen de meerderheid wordt uitgeoefend, is terrorisme.
Perceptie van Terrorisme in Gaza
De racistische structuur van het kader rond terrorisme in Gaza is zeer opvallend. Terrorisme is altijd een kwestie van Palestijnse weerstand geweest, niet van Israëlisch geweld. Het Carter Center toont aan dat aanvallen vanuit Gaza direct gerelateerd zijn aan de illegale land-, lucht- en zeeblokkade door Israël. Wanneer Israël de bronnen van Gaza verstikt, wordt het onvermijdelijk dat Hamas reageert.
Terrorisme lijkt gewelddadiger in vergelijking met tijdelijke raketten die etnische zuivering zijn. “Oorlog tegen terrorisme” is altijd een racistisch project geweest dat witheid privilegieert en sommige levens rouwverplicht maakt, meer dan andere.
Effecten op Geestelijke Gezondheid
Deze situatie is belangrijk voor ons in de Global North. Volgens mijn eigen onderzoek speelt de taal van terrorisme een diepe morele rol in het maken van onderscheid tussen goed en kwaad in een seculier-liberale samenleving. Een argument voor het voortzetten van het verbod op Hamas is het behoud van de huidige veiligheidslogica. Het Verenigd Koninkrijk moet de Palestijnse weerstand verbieden, zodat het publiek niet afhaakt, maar tegelijkertijd de mogelijkheid behoudt om naar een andere plek in de wereld te wijzen: “Dit is het echte kwaad.” Dit rechtvaardigt ook de voortdurende uitbreiding van het militair-industriële complex.
Epidemie van Repressie
In de afgelopen jaren heb ik niet kunnen bijhouden hoeveel ouders zijn bestraft vanwege de kinderen die over Palestina spraken. Ik ben veel mensen tegengekomen, zoals leerlingen die op school werden gestraft voor het praten over Palestina en geestelijke gezondheidsprofessionals die op sociale media over Palestina deelden. Antiracistische organisaties proberen de gevolgen van censuur het hoofd te bieden. We staan momenteel voor een epidemie van repressie en de effecten daarvan op de geestelijke gezondheid zijn verwoestend.
Oplossingsvoorstellen
Het doel van dit artikel is om te benadrukken dat het beleid rond geweld en genezing met elkaar verbonden is. Het is niet genoeg om de druk waarmee degenen die Palestina steunen in de geestelijke gezondheidszorg worden geconfronteerd aan te pakken. Dit heeft te maken met de angst om hun werk, onderwijs of vrijheid te verliezen.
De weg om deze druk in geestelijke gezondheidsinstellingen te overwinnen, is het opheffen van de verboden. Wanneer terrorisme wordt behandeld als een vorm van geweld, is er de neiging dat het geweld van sommige mensen meer wordt veroordeeld dan dat van anderen. Daarom moeten de beleidsmaatregelen rond geweld en herstel gezamenlijk worden aangepakt.
Conclusie
In termen van de volksgezondheid is het noodzakelijk om deze kwesties aan te pakken. De term “Hamas-ondersteuner” is niet alleen een beschuldiging gericht aan degenen die solidariteit met Palestina tonen, maar is ook een materiële bedreiging geworden. Dit belemmert de genezing in het gebied van geestelijke gezondheid. Als we echt een betere wereld willen, moeten we geweld begrijpen en dienovereenkomstig handelen.
Voel je vrij om je gedachten over de onderwerpen die in dit artikel zijn behandeld te delen of bezoek onze site om meer artikelen over soortgelijke onderwerpen te lezen.
