Esad Sonrası Suriye: Savaşın Ardından Umut Bulmak
Yeni Suriye’ye İlk Yolculuğum: Şam’da Bir Kadın Olarak
2014 yılından beri, sürekli muhalefetim nedeniyle Esad rejimi tarafından kara listeye alınmıştım. Geçtiğimiz ay Şam Uluslararası Havalimanı’na indiğimde, yeni Suriye’ye girmek için büyük bir rahatlama hissettim. Bu yazıda, Şam’daki son ziyaretimi ve Suriye’nin mevcut durumunu ele alacağım.
Bugünlerde, birkaç Britanyalı kadının yalnız başına Şam’a seyahat etmediği anlaşılıyor. Bunun başlıca nedeni, Birleşik Krallık hükümetinin tüm ülkeyi "kırmızı" bölge olarak belirlemesi ve bu nedenle seyahat sigortalarının geçersiz hale gelmesidir.
Seyahat Sorunları ve Kara Liste
Vizemizi satın aldıktan sonra, Şam’daki göçmenlik bürosunda bir sorunla karşılaştım. Bilgisayar sisteminde kara listeye alındığım belirtildi, bu da diğerlerinin aldığı gibi bir pasaport damgası alamayacağım anlamına geliyordu. 2014’ten beri tüm vize başvurularım reddedilmişti; ancak 2018’de, Süryani Ortodoks Kilisesi tarafından davet edilen bir grup içinde "gizlice" girmeyi başardım.
Bu Nisan 2025 ziyareti, o zamandan beri yaptığım ilk ziyaret oldu. Havalimanında, beni başka bir bölgeye götürdüler. Güvenlik yetkilisi kara listeye alınmamı kabul etti ama Interpol listesinde olup olmadığımı kontrol etmesi gerektiğini söyledi. Sonunda, yaklaşık bir saatlik gecikmenin ardından içeri girmeme izin verildi, ancak ayrılışımda durumu çözmek için ofisiyle iletişime geçmem gerektiğini belirtti.
Şam’da Yaşam ve Arkadaşlarla Zaman Geçirme
Şam’daki zamanım boyunca, 2005 yılında satın aldığım Eski Şam’daki evimde kaldım. On yıl boyunca orada kalan Suriyeli arkadaşlarımla birlikte yaşadım. Ev, avlusunda boş mermi kovanları toplasa da, esasen hasar görmemişti. Eski Şam, Homs ve Halep gibi yerlerin aksine, Esad rejimi ve müttefiki Rus hava kuvvetleri tarafından hava bombardımanına uğramadı. Savaşın ilk yıllarında, evim beş mülteci ailesine sığınak olmuştu.
Kültürel Alanlar ve Yeniden Canlanma
Şam’ı yeniden ziyaret ettiğimde, savaş öncesi gibi açık, iyi personel tarafından desteklenen ve bilet satan kültürel alanların olduğunu gördüm. Ancak müzeler, özellikle Bimaristan al-Nuri’nin tıp okulu biraz yorgun ve bakımsız görünüyordu. Savaş sırasında güvenliğe alınan değerli Kuranlar, Ulusal Müze’nin bodrumunda saklanıyordu.
Umayyad Camii’ndeki avluda bir değişiklik fark ettim; şimdi kadınlar ve erkekler için alanları ayıran zincirler bulunuyordu. Bu ayrım, Barada paneli gibi en güzel mozaiklerin bulunduğu bölgeyi ziyaret etmemi zorlaştırdı, ancak birçok yerel aile grubunun örneğini izleyerek zincirin altından geçmeyi başardım.
Yeniden İnşa ve Umut
Ziyaretim sırasında üç kiliseyi de ziyaret ettim: Aziz Pavlus’un “Şam dönüşümü”nün yaşandığı Ananias Şapeli, yakındaki ünlü hapishanenin adını taşıyan Saydnaya Manastırı ve kapsamlı bombardımandan sonra yeniden inşa edilen Umm al-Zinnar. Arkadaşlarımın ülkelerini yeniden inşa etme kararlılığı beni umutlandırdı. Suriye’nin olağanüstü direnci ve uyum sağlama yeteneği beni etkiledi.
Havalimanından ayrılırken, kara listemin resmi olarak kaldırıldığını öğrendim; bu da Suriye’ye istediğim zaman dönebilmemi sağlıyordu. Uçuşum batıya doğru kalkarken, İsrail kontrolündeki Hermon Dağı’nın muhteşem, karla kaplı zirvesine baktım. Suriye’nin yeni liderliğinin karşılaştığı başka bir zorluk da devam eden İsrail işgali ve arazi alımları.
Suriye’nin önünde zorlu bir yol olduğuna kesinlikle inanıyorum. Ancak, arkadaşlarımın bir araya gelme ve yeniden inşa etme isteği beni umutlandırıyor. Suriye, zorluklara rağmen güçlü bir direniş gösteriyor.
Okuyucularımızdan bu yazı hakkındaki düşüncelerini paylaşmalarını ya da ilgili diğer makaleleri okumalarını bekliyoruz. Suriye’nin yeniden inşası ve kültürel mirası hakkında daha fazla bilgi edinmek için Suriye’nin Kültürel Mirası ve Suriye’deki Yeniden İnşa Çabaları gibi bağlantılara göz atabilirsiniz.
