De strategie van de Irakoorlog is ongeldig gebleken bij de aanval op Iran
De nucleaire problemen van Iran en de dubbele standaarden van Israël: wereldwijde zorgen
Vergelijkbare scenario’s hebben zich eerder in de wereld voorgedaan. Verhalen over existentiële bedreigingen, een media-koor dat onderzoek afwijst, en politici die agressie rechtvaardigen onder het mom van veiligheid. Toen was het Irak, nu is het Iran. Echter, het valt op dat er een waarheid op de achtergrond is die niet wordt besproken: Israël heeft al nucleaire wapens en niemand vraagt daar naar.
Laten we de feiten naar buiten brengen
Iran is ondertekenaar van het Verdrag inzake de Non-proliferatie van Kernwapens (NPT) en staat internationale controles door het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) toe. Het land staat voortdurend onder toezicht en heeft zware sancties ondervonden vanwege de mogelijkheid van nucleaire capaciteiten.
- Nieuwe MEE nieuwsbrief: Jeruzalem Nieuwsbrief
- Schrijf je in voor de laatste inzichten en analyses, inclusief Turkije en andere MEE-nieuwsbrieven.
Aan de andere kant is Israël geen ondertekenaar van de NPT. Het heeft nooit toestemming gegeven voor IAEA-controles van zijn nucleaire faciliteiten. Er wordt echter aangenomen dat het ongeveer 90 nucleaire warheads bezit. Het is de enige nucleaire macht in het Midden-Oosten en heeft een constante houding aangenomen die in strijd is met het internationaal recht, met dodelijke tactieken tegen burgers.
Schokkende hypocrisie
Op dit moment worden de leiders van Israël door het Internationaal Strafhof (ICC) onderzocht wegens genocide. Dit is geen theorie of speculatie – het ontwikkelt zich in real-time.
Gaza is verwoest. Tienduizenden mensen zijn omgekomen. Kinderen zijn verminkt, families zijn levend begraven. Er zijn wijken die volledig zijn vernietigd. En de staat die deze situatie heeft veroorzaakt, is dezelfde staat die beschikt over nucleaire wapens en volledig vrijgesteld is van het toezicht dat het aan anderen eist.
Wat vertelt dit ons over de zogenaamde op regels gebaseerde internationale orde?
Het laat zien dat de regels alleen gelden voor de zwakken. Het toont aan dat sommige naties worden toegestaan om buiten het internationaal recht te treden, beschermd door geopolitieke allianties en de stilte van hun supporters.
Het toont aan dat dezelfde media- en politieke instellingen die de beweringen over Irak’s massavernietigingswapens steunden, nu terugschrikken om te erkennen dat ze vreselijk fout waren.
Waarom wordt Israël niet met dezelfde standaarden beoordeeld?
We moeten ons afvragen waarom een land met nucleaire wapens dat wordt aangeklaagd voor genocide geen urgente wereldwijde zorg is. Waarom zouden we meer bang moeten zijn voor een mogelijke nucleaire bom van Iran? De hypocrisie is werkelijk schokkend en verdwijnt niet in de rest van de wereld.
Het Irak-scenario
De wereldwijde Zuiden ziet dit. Moslims zien dit. Het Palestijnse volk moet dit helaas meemaken. En steeds meer mensen in het Westen worden zich bewust van de dubbele standaarden die de morele autoriteit van de Verenigde Staten en zijn bondgenoten ondermijnen.
Het gaat hier niet om het verdedigen van Iran, maar om het beschrijven van de voortdurende en gevaarlijke erosie van internationale normen.
Als de internationale gemeenschap werkelijk de proliferatie wil voorkomen, moeten alle nucleaire staten verantwoording afleggen – vooral degenen die ontduiken, oorlogsmisdaden plegen en regionale instabiliteit veroorzaken.
Israël moet verantwoording afleggen voor zijn acties in zowel Gaza als de bezette Westelijke Jordaanoever. Als Israël blijft voortgaan met het verkrijgen van een “leeg cheque” voor geweld en wapenopslag, dan wordt de NPT betekenisloos. Het IAEA wordt ineffectief. Toekomstige “rode lijnen” worden slechts een ander voorbeeld van hypocrisie.
Conclusie en oproep
Het Irak-scenario had al lang met pensioen moeten zijn. Maar als het opnieuw op de agenda komt, moeten we ook ons collectieve verzet ertegen nieuw leven inblazen. Het in twijfel trekken van deze dubbele standaarden zou niet radicaal moeten zijn. Het negeren ervan zou niet zo gewoon moeten zijn.
We nodigen onze lezers uit om hun gedachten te delen of gerelateerde artikelen te lezen.